Jan van Hemert / Vrije tijd / 2011 / Het ouderlijk huis

Mijn ouders zijn ziek en kunnen niet meer zelfstandig wonen . Ze wonen nu in een verpleeghuis. Mijn vader heeft kanker aan de lymfeklieren en mijn moeder een beginnende Alzheimer.  Dit was de laatste kerst met mijn vader, hij heeft niet lang meer te leven. Hij wil het ouderlijk huis verkopen want ze kunnen er toch niet meer wonen.

Op 30 december 2010 bezoek ik ze. Ik breng de sleutel naar de makelaar die het huis zal verkopen. Het staat al te koop op funda.nl, hieronder de foto van de huiskamer. Het zegt de potentiele koper waarschijnlijk niets. De makelaar zal volgende week het bord "Te koop" in de tuin plaatsen.

Ik besluit geen hotel te nemen maar nog een keer alleen in het ouderlijk huis te slapen. Als de bewoners weg zijn mist er iets, het huis is bijna spookachtig leeg. Toch heb ik geen spoken gezien, niet zo dat mijn vader er nog op de bank zat of zo.

Het hele huis ligt vol oude spullen. Bijvoorbeeld eindeloos veel boeken. Op zich zou ik allemaal wilen bekijken en onderzoeken. Maar ik doe het niet. Het heeft alleen waarde voor mijn ouders die weten wat het is. Voor alle anderen is het gewoon oude zooi. Alleen al de tijd om het uit te zoeken brengt grotere kosten dan de uiteindelijke waarde. Voor ik wegging had ik het gevoel dat ik iets mee moest nemen als herinnering. Het is ongetwijfeld de laatste keer dat ik in dit huis ben. Het werd de keukenklok. Vijfendertig jaar geleden heb ik die samen met mijn moeder gemaakt. Mijn moeder deed een cursus in Hindelopen’s schilderwerk.

Mijn moeder heeft de klok beschilderd en ik heb het hout gefiguurzaagd en de klok erop geschroefd. Het deksel dat de wijzers ooit bedekte is er niet meer. Het is allemaal een beetje triest.